Zaferler senin ruhunda var!

Çok da yazmak istenilen zamanlardan geçmiyoruz galiba.Değişik şeylerin boy gösterdiği Galatasaraylar var sahada,parkede.Galatasaray adının olduğu br yerde,Türk olmayan takımları yenmek manifestosunun direkt hedefinde,Türk olmayan takımların arenasında bu şekilde performans sergilemesi sanırım en üzücü nokta.

Avrupa'ya katılmış durumda olmamız,Kupa 1'lerde bulunmamız geçen senenin nasıl geçtiğini çok güzel seriyor gözler önüne.Değişen! ne gerçekten bilmiyorum.Aslolan Galatasaray derken tüm olumsuzlukların Galatasaray'ın başına gelmesine katlanmak zor açıkçası.

Önce çıktık Santiago Bernabeu'ya,futbol değil Galatasaray ruhunun verdiği umutla.İnanın olabilecek bir karşılaşmaydı ama olmadı.İlk yarı idare etsek de ikinci yarı adeta silindik,her kim olursa olsun 10 kişi olan bir takıma karşı.

Her türlü son maça kalacağı için savaşalım o da yeter,sonuç olmasa da ışık olsun.Böyle demiştim maç öncesinde kendi kendime.Gerçek şu ki,evet son maça kaldı ama ışık çok da görünmedi.Umutsuzluk var mı?Elbette yok.Biz Galatasaray'ız.Tükenmez umudum... 

Bir sonraki akşam durağımız Barış ve Dostluk Spor Salonu'ydu.Son 2 yılın şampiyonu karşısında sürpriz peşindeyiz.Takım ve taraftar çok iyi biliyordu zor olduğunu ama içinden herkes bizim zoru sevdiğimizi düşündükçe inanıyordu.Farklı kaybettik,olabilir bunu kabullenemesek de.Önemli olan aylardır beklediğim reaksiyonun bir türlü gelememesiydi benim için.Bonsu'nun kavga etmesi tasvip etmesem de reaksiyon verdirebilir diye düşünüyorum bundan sonraki dönemde.Umuyorum...

Juve maçında Galatasaray ruhuyla mücadele edileceğinden,toparlanmış bir basket takımının tekrar eski günlere döneceğinden şüphem yok.PEŞİNDEYİZ!